Секогаш ги купувам продуктите на пазар. Еден ден видов како една госпоѓа викаше на една бабичка што ја познавам. Совеста не ми дозволи да го игнорирам тоа.
Се трудам да користам домашни производи. За време на викендите секогаш одам на локалниот пазар. Таму секогаш има свежи млечни производи, јајца, зеленчук, овошје, зеленило, месо и многу други работи. Да, можеби не е толку убаво подредено како во супермаркет, но сум сигурна дека производите таму се сосема природни, без додатоци и многу поздрави — а за вкусот, нема ни потреба да се зборува.
Една недела наутро отидов повторно на пазар. Штом пристигнав, веднаш слушнав некакви лути извицi. Се приближив натаму — прво од љубопитност, а и затоа што токму таму требаше да купам млеко. Случајно, една жена облечена во бунда, цела накитена, викаше на бабичката од која секогаш купувам павлака и млеко.
— Колку си безобразна! Со тие пари може цела крава да се купи!
Млекото ти е џабе, а бараш богатство за него! Сите имаат нормални цени, зошто твоето е поскапо?
Бабичката се обиде нешто да каже, но жената не престануваше да вика ни за момент. Луѓето само гледаа и си поминуваа, а јас не можев да стојам мирно.
Да, млекото на таа бабичка беше поскапо од кај другите, но кој го пробал, знае — друго млеко не сака. Слатко е, толку што мојот син го пие само така, без ништо. Во она од продавница секогаш додава шеќер и какао. И павлаката и сирењето од тоа млеко се фантастични. Цената целосно се оправдува.
Не можев повеќе да гледам што се случува. Му пријдов на жената и ѝ реков:
— Најпрво, познавај ги границите. Оваа жена е постара дури и од мајка ти. И второ, тоа се нејзини производи — има право да стави цена каква што сака. Ако не ти се допаѓа, купи од друго место. Не бараш во супермаркет да ти ја намалат цената на скапите чоколади, нели? И конечно, ако мислиш дека млекото ѝ е џабе, што ти пречи да си купиш крава и да си го добиваш сама?
По мојот говор, разгалената госпоѓа си замина нервозна, мрморејќи нешто под нос. Немаше што повеќе да каже.
Јас си го купив млекото. Бабичката сакаше да ми го подари од благодарност, но јас ги оставив парите на нејзината маса и си отидов мирна и задоволна — затоа што направив нешто правилно.
