Децата се цвеќињата на нашиот живот. Тие носат во нашиот дом среќа и радост, го исполнуваат животот со светлина и топлина. Родителите се трудат да им обезбедат сè на своите деца. Но често децата се однесуваат непристојно, им дрско одговараат на родителите, не ги почитуваат и на тој начин им нанесуваат голема болка. Многу често родителите ја игнорираат лошата однесеност на детето, а тоа само го прави сè полошо.
Неодамна бев во гости кај еден пријател. Тој има две ќерки. Сопругата му беше на работа. Пријателот ги замоли ќерките да му помогнат. Девојчињата не внимаваа на нас, само се поздравија и ја игнорираа барањето на таткото. Седевме двајцата во кујната. Таткото со лутина праша зошто ќерките не ги наместиле креветите наутро и зошто валканите садови ги оставиле на масата.
Постарата ќерка рече дека наставничката им кажала дека никој нема право да им наредува што да прават и додаде дека не е должна ништо да прави. Помладата ја потврди изјавата на сестрата. Од таквиот одговор очите ни излегоа. Таткото не очекуваше такво нешто – беше шокиран, се зацрвене од гнев и рече:
„Дајте ги сите ваши гаџети, часовници, соблечете ја облеката. Според законот, јас не сум должен ништо да ви купувам, има закон. Не сум должен да ви давам пари, ниту да плаќам сметки за вас, ниту интернет – јас не го користам. Од денес ќе живеам само за свое задоволство.“
По десет минути тие се извинија. Постарата ќерка почна да ја чисти собата, помладата да ги мие садовите. Јас зачудено ги гледав.
Навечер се врати сопругата од работа. Таа се изненади многу – во мијалникот немаше валкани садови, во куќата беше чисто, вечерата подготвена. Го погледна мажот, тој ѝ се насмевна и рече:
„Од денес ќе живееме според нови правила – сега никој никому ништо не му е должен.“
Сопругата не разбра веднаш што сака да каже, но ѝ стана јасно дека нешто се случило во домот. Јас мислам дека мојот пријател постапи правилно.
