Јас секогаш купувам производи на пазарот. Еднаш таму видов како една госпоѓа викаше на една бабичка што ја познавам. Мојата совест не ми дозволи да го игнорирам тоа.

Секогаш се трудам да користам домашни производи. За време на викендите секогаш одам на локалниот пазар. Таму секогаш има свежи млечни производи, јајца, зеленчук, овошје, зеленило, месо и многу други работи. Да, можеби не е толку убаво како во супермаркет, но сум сигурна дека сите производи таму се природни, без додатоци и многу поздрави. А за вкусот – нема потреба ни да се зборува. Една недела наутро тргнав на пазар. Штом стигнав, веднаш слушнав некакви лути извицi.
Отидов таму, затоа што, прво, ми беше љубопитно што се случува, а второ, требаше да купам млеко – а извиците доаѓаа токму од тој ред. Се совпадна дека една жена во бунда, цела накитена, викаше на бабичката од која секогаш купувам павлака и млеко.
– Колку си дрска! Со тие пари можеш цела крава да купиш! Млекото тебе ти е џабе, а ти бараш богатство за него! Сите имаат нормални цени, по што твоето е посебно? По ништо! – Бабичката се обиде нешто да каже, но жената не замолчуваше ни секунда.

Сите луѓе само гледаа и минуваа, а мојата совест не ми дозволи да си заминам. Да, млекото кај бабичката беше поскапо од другите, но ако го пробаш, друго нема да можеш да пиеш. Нејзиното млеко е толку слатко, што мојот син го пие само така, без ништо. За продавничкото секогаш додава шеќер и какао. А павлаката и сирењето што ги прави од тоа млеко се неверојатни. Со еден збор – цената целосно се оправдува.
Не можев веќе да гледам што се случува. Пријдов до жената и ѝ реков:
– Прво, знај ги своите граници. Оваа жена е постара дури и од мајка ти. Второ, тоа е нејзин производ, има право да си ја одреди цената која ѝ одговара. Не ти се допаѓа – купи таму каде што сакаш. Дали бараш во супермаркет да ти ја намалат цената на скапите чоколади за да ги изедначат со евтините? И на крај, ако мислиш дека млекото ѝ е џабе, што те спречува и ти да купиш крава и бесплатно да го добиваш?
По мојот монолог, нашата разфенсирана госпоѓа си замина, мрморејќи под нос. Немаше што повеќе да каже. Купив млеко. Бабичката сакаше да ми го даде бесплатно за помошта, но јас веќе ја знаев цената – ги ставив парите на нејзината маса и си заминав задоволна и мирна за неа.

Related Posts