Откако мојот сопруг започна да ме изневерува со една плавуша на возраст од 25-27 години, решив драстично да се променам. Два дена пред судот, кога ме виде сопругот, тој остана без зборови.

Ние сме во брак веќе 10 години. На двајцата ни е над 30 години. Нашиот син има 3 години. Долго време не можевме да останеме бремени, а кога на крајот успеавме, сопругот беше едноставно на седмото небо од среќа. Но, неодамна ми соопшти дека едноставно е уморен. Почна да ги собира своите работи, ги фрлаше на под и ги ставаше во чанти. Воопшто не го интересираше што нашиот 3-годишен син го држи за нога и плаче. Собра се и замина. Пријателка ми уверуваше дека сигурно најде млада и нема да се врати. Вели дека треба да размислам како да го продолжам мојот живот.

Среќа што станот беше целосно мој, така што не треба да се грижам за домувањето. Почнав да одам по судови и да собирам документи за да поднесам за алиментација. Паралелно барав работа. Со понудата за работа имав среќа. Пред да родам, работев во канцеларија, а кога отидов на породилно отсуство, ме замени една жена. Сега таа се подготвува да оди на пензија, па шефот беше среќен да ме види на работното место уште истиот ден. И мајка ми ми помогна: ми понуди да се грижам за детето. – „Што, ќе дојдам кај тебе, имам добра пензија и нема да ми биде досадно сама.” Еден ден во кафеаната ја видов причината за заморот на мојот сопруг.

Тој седеше со плавуша на возраст од 25-27 години и мило разговараше за време на кафе. Не сакав да правам скандали: едноставно направив неколку фотографии со мобилен и си заминав. Кога се вратив дома, се погледнав во огледалото и разбрав дека морам драстично да се променам. Како можев да се запоставам толку во семејниот живот? Го прекрасив косата во бојата која секогаш ми се допаѓала, но која му беше одбивна на сопругот. Запишав се во теретана, отидов на шминкање и на спа. Два дена пред судот, зазвонеја на вратата.

Јас ја отворив и на вратата стоеше сопругот со цвеќиња и чоколади. – „Како си се променила! Но, застани, зошто ја обоја косата во ова ужасно боја? Не ти оди!” – Единственото што не ми одговара, си ти! Тој уште долго молеше да не барам алиментација, велејќи дека ќе ми праќа одредена сума за потребите на детето. Но, јас му одговорив дека ќе биде се по правдата и по законот – и ја затворив вратата пред него.

Related Posts