Ние се венчавме веднаш по завршувањето на училиште, кога имавме само деветнаесет години. Во училиште седевме на истата клупа со сопругот. По училиште, сопругот продолжи на факултет, а јас не. Се венчавме и веднаш забременив. Родив две прекрасни деца и целото мое време го посветив на семејството. Ние со сопругот планиравме да изнајмиме стан, но моите родители ни подариле еднособен стан за венчавката. Станот е удобен, добро реновиран и има вградена кујна. Но, децата растат, постариот син наскоро ќе оди во прво одделение, а нема каде да прави домашни задачи. Сопругот се враќа од работа изморен, не може ниту да одмори.
За личниот живот и да не зборувам, немаме воопшто, децата спијат со мене, а сопругот на кауч. Свекрвата живее сама во стан со три соби, нејзиниот сопруг отишол надвор и не се вратил. Јас го убедив мојот сопруг да ја замоли да размениме станови. Иако станот има стар реновирање, но не ми пречи, со времето ќе го реновираме и ќе купиме мебел. Најважно е што децата ќе имаат своја соба, а ние ќе имаме наша. Не мислев дека таа може да го одбие својот единствен син. Таа нам не ни помогнала, а ние не баравме помош. Но таа му рече на мојот сопруг дека не треба да се надева на нејзиниот стан. Таа го купила сама својот стан и не планира да го даде никому.
Ние сме млади и сами можеме да заработиме за стан. Истото и јас го пробав да разговарам со неа, но таа рече дека темата е затворена. Ми кажа дека требало да размислиме за стан пред да имаме деца. Таа вели дека не е задолжена да прави ништо за нас. Мојот сопруг има добра плата, но живееме и штедиме за стан е невозможно. Нејзиниот син и двајца внуци живеат во еднособен стан, а таа сама во стан со три соби. Низ нејзиниот стан има парк и таму децата можат да играат. Во зима ние можеме да се прошетаме, но целата зима децата се принудени да седат во една соба. А наскоро нема да знам каде ќе спијат децата. Не можат ли тие да спијат со мене засекогаш? Ве молам, помогнете ми, како да ја убедам свекрвата?
