Се случи нешто што целосно го потресе мојот свет. Му се јавив на маж ми затоа што на децата им недостигаше нивниот татко. По кратко време мислев дека ја прекинал врската, но одеднаш го слушнав разговорот што ми го замрзна срцето.
Седев како и обично дома, опкружена со деца и играчки, и го чекав маж ми кој замина на ручек кај мајка му. Секогаш таму се чувствував несакана, па затоа не отидов со него.
На децата почна да им недостига татко им, па му се јавив да го прашам кога ќе се врати. Ја крена слушалката, кратко зборуваше и рече дека ќе го допие чајот и ќе дојде.
Но… заборави да ја спушти слушалката и неговата мајка почна:
– Што е пак ова, не те остава на мир? Не може ли малку сама со децата? Ах, сирот ти, сирот… Веќе три години си разведен со неа и не можеш еднаш засекогаш…
А тој рече:
– Нека пораснат уште малку децата, сама нема добро да се грижи за нив, ми е жал за децата. Кога ќе бидат поголеми, ќе го направам вистинското нешто.
Не можев да верувам на тоа што го слушнав. Дали навистина тоа беше мојот маж, со кого ги споделив последните неколку години од животот?
Дали навистина планира развод, а јас ништо не знам за тоа? Потоа ја сменија темата, а јас уште ја држев слушалката до увото и не можев да поверувам што се случува. Се чувствував толку изневерено, толку предадено. Секогаш се трудев да бидам добра сопруга и мајка. Се грижев за домот, за децата, се обидував да создадам топол и пријатен дом. А сега се покажа дека мојот маж можеби има љубовница? Дека сака да ме остави?
Дека не му се допаѓа каква сум? Долго седев со телефонот во рака и не знаев што да правам. Мислите ми вриеја низ глава како луди. Дали треба да разговарам со него? Но, што ако не признае ништо? Дали да ги земам децата и да си заминам? Но каде? Како да почнам одново? Сѐ уште не можам да престанам да мислам на тоа што го слушнав.
А што ако навистина ме изневерува? Што ако има друга? Што ако сето тоа е поради неговата мајка, која никогаш не ме сакаше? Можеби таа го поттикнува, а тој, за да има мир, ѝ се согласува? Се чувствувам толку изгубено и повредено. Не знам што да правам. Толку многу прашања, а толку малку одговори.
Се чувствувам толку беспомошно и осамено. Немам со кого да разговарам за ова, немам каде да побарам поддршка. Можеби треба да разговарам со маж ми, можеби треба да го соочам со тоа што го слушнав? Но ме е страв од неговата реакција, се плашам дека сѐ ќе се распадне. Што да правам сега?
