Долго време со сопругот живеевме кај неговите родители за да не трошиме пари за кирија и да можеме да заштедиме за сопствен стан. И конечно, пред половина година успеавме – купивме двособен стан во многу пристојна населба. Штом го реновиравме и убаво го наместивме, решивме да направиме прослава за вселувањето и да поканиме блиско семејство и пријатели.
Меѓу гостите беше и сестрата на мојот сопруг, која е две години постара од него. Пред да се вселиме, живеевме заедно. Многу ѝ се допадна станот, го пофали ентериерот и си ги разгледуваше сите детали. Ни беше малку непријатно, но не обрнувавме многу внимание на тоа.
Една недела подоцна ни дојде во посета и нè замоли да ја нахраниме. Многу се израдував бидејќи ми недостасуваше и сакав да разговарам со неа. Покрај тоа, дома имав многу закуски што можев да ѝ ги понудам. Но, неколку дена подоцна се појави причина за загриженост.
Сестрата на мојот сопруг почна да доаѓа кај нас секој ден и тоа стана многу непријатно. Секогаш беше гладна и го јадеше целото наше јадење. Воопшто не ѝ пречеше и се однесуваше како да е дома: го земаше и го јадеше она што ќе посака, па дури и ме замоли да зготвам нешто специјално за неа, бидејќи тој ден сакала нешто посебно. Од ден на ден сè повеќе ме загрижуваше тоа.
Со сопругот се обидувавме да ѝ дадеме до знаење дека не е добра идеја да доаѓа толку често. Но, безуспешно. Еден убав ден решивме дека ако сета храна во фрижидерот се расипе во ист ден, нема да готвиме ништо. Почнавме да јадеме надвор или да нарачуваме храна за носење.
И кога повторно нè посети сопруговата сестра, најде празен фрижидер. Имаше дрскост да ме обвини што не сум зготвила вечера. Но потоа најде шпроти на далечна полица. За жал, се испостави дека се со поминат рок, и сестрата успеа да ја смачка целата тегла, па добро се натруви. Многу ни беше жал за неа, но тоа ни дојде од рака – престана да доаѓа кај нас.
