Ирина Михайловна има 65 години. Пред неколку години го изгуби својот сопруг и многу тешко ја поднесе неговата загуба. Се чувствуваше непријатно да биде сама во заедничкиот стан. Нивната соба стана празна без него. Кога остануваше сама, често му се обраќаше на починатиот сопруг и водеше долги разговори со него.
Сфати дека ѝ е многу тешко да живее сама. Тогаш реши да се пресели кај семејството на ќерка ѝ. Ним им требаше помош околу внуците. Оваа идеја ѝ изгледаше многу добра и ѝ се јави на сестра ѝ за да ѝ ја сподели. Но сестрата на Ирина не го сподели нејзиниот ентузијазам. Таа ѝ рече дека во денешно време сите сакаат да се одвојат. Ако донесе таква одлука, подоцна ќе зажали.
Ирина не ја послуша сестра ѝ. Семејството на ќерка ѝ не беше несреќно. Внуците се радуваа што ќе поминуваат повеќе време со баба им. Се одлучи да се продаде станот во кој живееја Ирина и нејзиниот сопруг. Со добиените средства решија да купат четирисобен стан.
Но се покажа дека не е толку лесно да се купи ново живеалиште. Па така, некое време мораа да живеат во стариот двособен стан на ќерка ѝ. Сè беше во ред, Ирина се грижеше за внуците и беше среќна што може да биде од корист за семејството. Еден ден таа го слушна разговорот меѓу ќерка ѝ и зет ѝ. Мажот рече дека децата се натискани во иста соба со баба им. Наскоро ќе им треба повеќе простор. Ирина не го дочека крајот на разговорот и си замина. Овие зборови многу ја вознемирија. Помисли дека сакаат да ја иселат. Почнаа да ја опседнуваат разни мисли.
Можеби станот не излегол како што треба. Што да прави сега? Следното утро Ирина почна да ги собира нејзините работи од собата. Навечер, кога ќерка ѝ се врати од работа, се изненади. Ирина забележа дека ќерка ѝ сака да каже нешто, но не рече ништо. Подоцна се врати и зет ѝ.
Тој рече дека има вести. Го собра целото семејство и им соопшти дека потпишал голем договор на работа и наскоро сите нивни планови ќе се остварат, така што Ирина наскоро ќе може да живее во свој стан. Жената не разбра и ја погледна ќерка ѝ прашално. Тогаш таа ѝ објасни дека решиле да го купат соседниот стан. На тој начин Ирина ќе може да биде сама, а сепак блиску до нив. Ирина беше многу среќна и се почувствува лошо што помисли лошо за ќерка ѝ.