На 59-годишна возраст запознав маж кој наскоро ми предложи да живее со мене. Бев разведена околу 15 години и веќе немав сериозни врски, па ги разгледав предностите и недостатоците и решив да се обидам.
На прв поглед, мажот изгледаше многу пристоен и чист. Разговаравме и дојдовме до заклучок дека е најдобро да живее во мојата населба. Така го започнавме заедничкиот живот. На почетокот сè беше како бајка, а потоа почна ужасот.
Бидејќи работев во фабрика, имав доста напорен распоред. Мојот „љубовник“ сам си беше шеф, стануваше кога ќе посака, излегуваше и се враќаше дома кога ќе му одговараше. За време на викендите секогаш јас бев таа што готвеше и чистеше.
Во недела готвев за цела недела, се враќав исцрпена од работа, а во мијалникот имаше куп валкани садови и прибор. Ако направев некој коментар, веднаш се лутеше. Воопшто, почнав да бидам сè потивка.
