Жена ми почина пред неколку години. Тогаш нашиот син имаше четири години. Последната година од нејзиниот живот беше многу тешка за нас.
Мајка ми го зема Саша, нашиот син, да живее некое време кај неа, за да не ги гледа страдањата на мајка си. Веќе пет години живееме заедно. Првата година беше многу тешка. И за мене, и за синот ми, многу ни недостигаше. На синот ми особено му недостигаше љубовта и топлината на мајка си. За среќа, Саша веќе оди на училиште, има нови пријатели и се запиша на часови по пливање. А јас работам и се грижам за синот ми. Не размислував за мојот личен живот, додека не ја сретнав. Бев на свадбата на мојот братучед. Децата ги организираа сите детали многу добро, беше многу забавна. Една многу убава девојка ме покани на бавен танц. Потоа многу разговаравме.
Кога ја испратих до дома, си разменивме броеви. Следниот ден не ја повикав. Се сетив за среќните моменти со жена ми, за раѓањето на нашиот син, за тоа како го чекавме. Одлучив да го споделам овој тек на мисли со мајка ми. Таа ми рече дека ќе биде добро ако ѝ се јавам. Рано или късно, Саша ќе создаде свое семејство, а јас ќе останам сам. Кога решив да ѝ се јавам на Лора, таа ми се јави и ме покани на кино. Се согласив да одам. Отидовме на состанок и веднаш ѝ реков дека имам дете. Таа ми рече дека била во брак две години, потоа се разведела и немала деца. Така започнавме да се гледаме почесто. Потоа ја запознав со Саша. Таа доаѓаше во нашиот дом и ни правеше вкусни јадења. Понекогаш и престојуваше преку ноќ.
Се чувствував добро кога се будев до жената што ја сакав. Кога ја побарав да се пресели кај нас, таа ми рече дека се срамела од синот ми. Но Саша се однесуваше многу добро со неа. Никогаш не кажа ништо лошо. Јас едноставно решив да чекам. Шест месеци подоцна, ѝ предложив брак. Добро размислив за сè. Бевме сами во една голема кафеана и навистина сакав да го направам овој ден специјален за неа. Кога ѝ предложив, таа рече дека нема да прифати додека не го разрешам прашањето со синот ми. Лора ми рече дека Саша никогаш нема да ја признае како своја мајка, дека таа секогаш ќе биде непозната за него. Таа додаде дека ако го преместам Саша да живее кај моите родители, ќе се согласи. Не знам што да правам: тој е мојот син. А таа е мојата сакана жена. Како може да ми предложи такво нешто?
