Надја стоеше покрај свадбената арка и го држеше телефонот. Нејзините очи беа вперени во мокрото пятно, но за жал не беа полни со солзи на среќа. Цел живот соништаше за овој ден. Овој ден требаше да биде еден од најсреќните денови во животот на Надја.
Еве ја тука, облечена во бела венчаница, сите нејзини роднини седат во убави тоалети и ѝ се восхитуваат на Надја. Таа помина долго време во изборот на декорацијата за арката и столовите, во изборот на секој детал и стил на свадбата. Изборот на венчаницата ѝ одзеде повеќе од година дена.
Конечно, во овој ден, таа можеше да ужива во својата работа, да прифати честитки и добри желби. Но сè беше токму спротивно. Надја беше сигурна дека Никита е единствениот. Сметаше дека тој е најумниот, најубавиот, најсилниот и најдобриот од сите. Понекогаш дури веруваше во својата среќа. Во ноќта пред свадбата, Надја долго време не можеше да заспие. Мајка ѝ ѝ рече дека тоа е поради возбуда за свадбата.
Таа едноставно лежеше и броеше часови до свадбата. Изненадно ѝ заѕвони телефонот. Примила порака од непозната страница на социјалната мрежа. Таа ја отвори пораката… оваа порака беше предодредена да го уништи среќата на Надја. „Не би се омажила за него!“ – стоеше во пораката. Таа вклучуваше и снимки од кореспонденцијата помеѓу Никита и друго девојче, како и нивни заеднички фотографии на кои не можеше да се разликува дека Никита бил држан насилно.
Врската помеѓу нив траела месеци. Последните снимки вклучуваа кореспонденција од вчера. Надја веднаш го повика близок пријател. Таа ѝ советува да ја откаже свадбата, но како би можела да ја откаже во ноќта пред свадбата, кога има роднини кои летаат од други земји за да слават? Надја најде сила и реши да остави сè како што е, но да направи некои промени во сценариото.
„Кога се појавив пред Никита во белата венчаница од моите соништа, тој можеше да разбере по моето лице дека не летаам кон него на крилјата на љубовта“, рече Надја. „Скапи гости, родители, роднини, пријатели… свадбата нема да се одржи! Никита не е тој за кого мислиме“, објави Надја со студен и сигурен глас. „Само ти и јас. Во седум часот при мене.“ „Ти си совршена. Твоето тело е пример на уметност.
Надја не е ни блиску до тебе“, „Ти недостигаш толку многу што веќе не можам да ја поднесам присутноста на Надја. Ми треба само ти и никој друг.“ Полека и јасно Надја ги прочита на гостите фрагменти од кореспонденцијата на својот сопруг. Никита жалеше што воопшто бил таму. Тој си замина, оставајќи ја Надја сама до арката.
Надја ги собра своите преостанати сили во песна и се сврте кон гостите: „Скапи мои, ви благодарам што сте тука, многу ве ценам и ви се дружам. Разбирам дека сте претоварени и дека ова не е она што сте очекувале да видите. Како што можеби претпоставувате, денес нема да има свадба, но не се тажете премногу. Ќе има веселба! Денес ќе го прославиме празникот на искреноста! Кој бара, ќе најде. И јас ќе ја најдам вистинската љубов. Дури и со скршено срце. Дури и да ме боли.”
