Бев среќно мажена за мојот сакан сопруг, сè додека случајно не најдов подарок за стан во преградокот на неговиот автомобил.


Кога се омажив по втор пат, не можев да поверувам на мојата среќа. Тој беше мажот од моите соништа, кој се вљуби во мене и беше подготвен да се ожени со мене иако имав две деца. Благодарение на него, секогаш имавме доволно пари за живот, и никогаш не сме имале проблеми.

Освен тоа, не се грижев за иднината на моите ќерки, бидејќи знаев дека сопругот има стан кој го наследил од баба му, и планиравме да им го дадеме кога ќе пораснат.

Но, розовите очила ми паднаа од очите кога еден ден случајно најдов нотарски акт за донација на тој стан во преградокот од неговиот автомобил. Датумот на документот беше од пред една година.

Станот бил подарок за некоја жена. Се покажа дека ме правел будала најмалку една година. Тој и неговата љубовница се договориле да ми каже дека станот ѝ го изнајмува. Се разбира, отидов таму неколку пати и ја видов, но не забележав ништо чудно и не посомневав ништо сомнително.

Објективно гледано, таа не е ништо посебно. Дури не можам да разберам што видел мојот сопруг во неа. Меѓу другото, и таа имала дете. Па така, тој не сакаше да им обезбеди дом на моите ќерки, иако ги одгледуваше како свои, но за некоја друга жена со дете беше среќен да го направи тоа. Одлучив засега да не се расправам со сопругот, туку најпрво да разговарам со свекрвата.

Замислете ја мојата изненаденост кога дознав дека нејзе тоа воопшто не ѝ било ново. Се покажа дека таа знаела сè. Исто така, ми кажа дека детето на таа жена е од мојот сопруг. По тој разговор, седнав зад воланот, и веднаш штом излегов на патот, доживеав несреќа.

Кога се вратив дома, сопругот почна да ме навредува и да ми вика како луд. Не можев повеќе да издржам и му реков дека знам сè за љубовницата и станот. А тој мирно одговори дека тоа не е моја работа и воопшто не ме засега. На крајот додаде:

„Доста е! Ми здосади да работам за вас и вашите деца!“
Ги собра своите работи и отиде кај таа жена. За време на разводот, дури и ја доби половината од станот што го купивме заедно додека бевме во брак. На крајот останав речиси без ништо. Зошто воопшто беше потребно сето ова? Што згрешив, зарем не разбирам?

Related Posts