Во тешките години за нас решив да заминам за Италија да работам, но кога слушнав од една сосетка дека мајка ми е болна, а брат ми ја напуштил, решив да се вратам. Влегов во куќата и се вкочанив…

Мајка ми не’ одгледа мене и брат ми сама. Се омажи за маж кој беше 20 години постар од неа, а таа веќе имаше 30 години. Се венчале, се родиле брат ми и јас, а потоа татко ми починал. Од тогаш, мајка ми сама се справуваше со сè.

Јас отидов на работа по завршувањето на училиштето. Брат ми замина во војска, а кога се врати, сакаше да се ожени и ја доведе снаата во нашата куќа. Тогаш мислев дека ќерка ми треба да остане со мајка ми, а синот ми да оди со жена си. Затоа ги избрав своите роднини.

Во тоа време, во селото беше модерно да се оди на работа во Италија, па не размислував многу дали да заминам. Осумнаесет години не се вратив дома, не се јавив ни на мајка ми ни на брат ми, и си велев – ако се среќни без мене, нека живеат.

Кога ќе сретнев некого од нашето село во Рим, секогаш прашував за нив. Така знаев дека се добро. А еднаш се сретнав со моја сосетка од селото, која пристигнала пред неколку дена и бараше работа, затоа што сакаше да заработи пари за ќерка ѝ да купи стан.

Ми рече дека мајка ми е болна и едвај оди. Брат ми и сопругата му ја напуштиле, и сега е сама, а навистина ѝ треба помош. Не знам зошто, но тоа што го слушнав многу ме потресе. Не спиев цела ноќ и наутро решив дека се враќам дома. Искрено, ми беше страв.

Години се убедував дека не ми треба семејството и дека можам и сама. А тогаш одеднаш сфатив колку скапа и важна личност ми е мајка ми. Дотогаш веќе имав заштедено солидна сума. Работата ѝ ја оставив на сосетката и се вратив дома.

Мајка ми не ме очекуваше. Нема зборови што можат да ја опишат првата средба по толку години – двете плачевме речиси цела вечер, извинувајќи се една на друга. Веќе следниот ден почнав да барам добри лекари за неа и ја хоспитализирав. По неколку месеци, мајка ми се почувствува многу подобро.

Порано мислев дека со заштедените пари ќе си купам стан, но кога се вратив дома, го сменив мислењето. Решив да вложам во куќата на мајка ми – сменив греење, доведов вода до куќата и почнав да довршувам уште две соби и кујна. Сакам мајка ми да живее во добри услови на старост.

Дури сега сфатив колкава благословија е да имаш мајка.

Related Posts