Во нивниот дом владееше тотален хаос. Не можеш ништо да најдеш, дури и да сакаш. Не го воспитував синот ми така. А снаата ми изгледа како нормална жена. Максим е единственото дете што го имавме со мојот сопруг. Цел живот правевме сè за него. Кога наполни осумнаесет, веќе имаше свој стан.
Да, станот беше запишан на мое име, но сепак, го купивме за него. Така тој се ожени. Бевме задоволни од неговиот избор. Веднаш по свадбата се преселија во тој стан. Неговата сопруга изгледаше паметна и негувана жена. И двајцата имаа околу триесет години кога се земаа.
Мислевме дека ќе имаат стабилен и добар брак. Но, не ги познававме доволно. Помалку од една година по нивниот брак, нивниот стан беше непрепознатлив. И тоа не во добар смисол. Штом ќе влезеш, почнува да мириса ужасно. Сè е расфрлано низ куќата. За чиста кујна и да не зборуваме.
Невозможно е да се влезе таму. Новиот фрижидер им се расипал, очигледно од толку многу расипана храна. Мириса страшно. Еден ден отидов кај нив и повторно беше неред. Снаата ми седеше во средина на дневната соба, ако може така да се нарече, и си ги средуваше ноктите.
Тогаш не можев повеќе да издржам и ѝ го кажав сето она што ми беше на срце. Синот ми истрча од собата, му се развикав и си заминав. Навечер ми се јавија, се извинија и рекоа дека тоа нема да се повтори. Во неделата наутро отидов повторно кај нив – ја отворив вратата и сè блескаше од чистота.
Потоа дознав дека тоа не била снаата ми, туку фирма за чистење. Но ми рекоа дека отсега секогаш ќе биде чисто. По една недела решив да одам кај нив со пријател – само со пријател. Имав клучеви од нивниот стан, па ја отворив вратата самa. Ја отворив и се згрозив од она што го видов.
Повторно беше свињарник, повторно смрдеше, а сè беше расфрлано. Не знаев што да му кажам на пријателот. Следниот ден отидов пак кај нив, да им „одржам лекција“, но никој не беше дома. Станот беше чист – но празен. Му се јавив на синот ми, и тој ми рече дека тој и сопругата повеќе нема да живеат таму.
Не било во ред јас да си отворам кога сакам и со кого сакам. Очигледно им било доста од моите предавања за ред и чистота. Сакаат да живеат како што ним им одговара и да се чувствуваат пријатно. Ми се лутат, но јас не мислам дека направив нешто погрешно. Тоа е нивен избор – да не зборуваат со мене.
