Мојот сопруг има двајца постари браќа, и двајцата се оженети, и јас сè уште сум во контакт со нивните сопруги. Кога уште се забавував со сопругот, неговите снаи ме предупредуваа за свекрвата. Ми раскажуваа дека мајката на нивните мажи речиси им ги уништила браковите: „Ја затвораме вратата – таа влегува преку прозорецот, ги затвораме прозорците – таа влегува низ пукнатините.“
Секако, овие приказни ме исплашија. И мајка ми ме плашеше цел живот, велејќи ми дека никој нема да се ожени за мене со такво однесување. Ми велеше дека сум мрзлива и невнимателна, и дека секогаш сум преоптоварена со сè. И така, се омажив – спротивно на мајчините предвидувања. А првиот месец од бракот воопшто не ја видов свекрвата.
Можеби беше затоа што сè уште бевме во меден месец. Кога се вративме, решивме да започнеме реновирање. Тогаш се појави свекрва ми со свои предлози. Треба ли да кажам дека беа предлози? Не, повеќе беа одлуки кои таа веќе ги имаше донесено. Донесе боја и тапети, а тие донесоа ламинат.
Мојот сопруг помисли дека ќе направам сцена, затоа што одлучиле без мене во каков распоред ќе живеам. Свекрва ми исто така очекуваше реакција од мене, а јас ѝ реков: „Ви благодарам, Нина Ивановна.“ Вилицата ѝ падна од изненадување. Не се смири, продолжи да ми го „помага“ животот до крај. Го изнесе стариот шкаф и донесе нов.
Повторно ѝ се заблагодарив. Треба да ме разбереш. Цел живот мајка ми ме нарекуваше мрзелива, но јас не сум таква во сè. Свекрва ми ги избра тапетите, а јас не сум пребирлива, ќе живеам со тие. Воопшто и немаше да реновирам, ако не паднеше варосот.
А потоа жената отиде и сè сама избра – навистина, многу ѝ благодарам. Последно време донесе и свои комплети, а нашите стари ги фрли. Како да ѝ кажам лош збор? Таа сè прави за својот син. Па, сака да ги пегла неговите кошули – нека го прави тоа.
Сака да одредува боја на кујнски крпи – повелете. Мојот сопруг ме сака поради тоа. Не го терам да избира помеѓу мене и мајка му. Снаите мислат дека ѝ се додворувам на свекрвата, ама јас едноставно сум мрзелива.
