Утредента Настја се разбуди порано од својот вереник Олег и веднаш отиде во кујната да му подготви појадок. Олег сакаше сирници, па Настја се трудише да направи што повеќе, за Олег добро да јаде.
Кога вереникот се разбуди, веднаш започна разговор за парите што Настја ги собираше за свадбеното патување. Олег не додавал свои пари, бидејќи сметал дека е подобро да се штеди за купување нов апартман. Апартманот во кој живееле беше на покојната баба на Настја. Апартманот беше стар, но Настја уживаше тука, токму тука помина нејзиното детство. – Помислив дека подобро е овие пари да ги потрошиме за нова кола.
Сèедно наскоро ќе станеме семејство, а ние немаме кола. – А како ќе биде со патувањето? Никогаш не бев на море, толку многу сакав да одам. – Па, на море не е ништо посебно, јас бев. И тогаш во апартманот влетаа роднини – идната свекрва со помладиот син. Како што се испостави, помладиот брат на Олег влегол на факултет, а од куќата на Настја му е побрзо да стигне. Затоа, без да го знае Настја, беше решено да се преселат кај нив. Роднините седнаа за масата и почнаа да јадат топли сирници. Настја влезе во нејзината соба. Седна на бабиниот стол и заплака.
Изненадувачки ја слушна бабиниот глас. Тој рече дека љубовта е грижа еден за друг, па затоа не е добро да се забрзува со свадбата… Настја сфати дека бабата имаше право. Олег воопшто не ја почитува нејзината мислење, управува со нејзините пари, а сега и со станот. Настја ѝ се јави на пријателката и ја побара да ги земе клучевите од Олег. А самата таа ги спакува работите, купи си билет за море и замина. Девојката му напиша порака на Олег дека свадбата нема да биде и дека пријателката вечерта ќе ги земе клучевите од станот. Потоа, Настја едноставно го исклучи телефонот, за да не ја вознемирува Олег додека ужива во морето.
