Кога влегов внатре, излетав во дневната соба без да ги собувам чевлите. Свекрва ми плачеше, а до неа седеше некаков маж. Но децата не беа дома. Му се јавив на сопругот, но тој ми кажа дека нема да дојде и воопшто не се врати дома. Истото попладне ги сменив сите брава и повеќе не го пуштив сопругот дома.
Пред неколку години, сопругот ми работеше во една многу голема компанија и буквално земаше пари со полни раце. Естествено, имаше многу зафатен работен распоред и тоа беше единственото нешто што не ми одговараше, бидејќи тој всушност немаше време за своето семејство.
Може да се каже дека ги одгледував сама две деца. Често ме прашуваа: “Зошто татко никогаш не се враќа дома?” А јас секогаш се шегував: “Тој заработува пари, можеш да си купиш сладолед.” Тој си заминуваше утрото кога тие спиеја, а се враќаше кога тие спиеја, а понекогаш воопшто не доаѓаше.
Покрај тоа, многу често заминуваше на работни патувања, понекогаш и по неколку месеци. Јас сама работам во училиште и тогаш беше проблематично да ги земам децата од градинка, бидејќи имав многу работа, колку и да е чудно. Покрај тоа помагав на една социјална работничка со многу тешки и невоспитани деца, така што многу често ми се случуваше да ја молам свекрва ми да се грижи за децата.
Влегов внатре и излетав во дневната соба без да ги собувам чевлите. Свекрва ми плачеше, а до неа седеше некаков маж. Кога ја прашав што се случило, таа ми кажа дека таа и нејзината пријателка седеа, гледаа телевизија и се занимаваа со себе, а моите деца побегнале од дома.
Да кажам дека бев лута, е меко кажано. Со солзи во очите му се јавив на сопругот и почнав трескаво да објаснувам целата ситуација, а тој само ми кажа дека има многу работа и нема време да решава такви ситни проблеми. Бев во истерија и телефонот го забив во ѕидот.
Не очекував таква бездушност од сопругот кон своите деца. Го исфрлив свекрва ми и овој маж низ врата со викотници и им реков никогаш повеќе да не доаѓаат тука. Можеби реагирав премногу остро, но јас сум мајка и можам да разберам. Што да правам?
Се втурнав кон најблиското полициско одделение, им ја раскажав целата ситуација и тие веднаш почнаа да ме бараат, што е многу чудно за нашата полиција. Претраживме сите дворови, најблиските детски игралишта, но не беа пронајдени никаде.
Целото време плачев и не можев да се смирувам. Четири часа подоцна ми се јави воспитувачката од нашата градинка и ми кажа дека децата се вратиле и кажале дека “Валентина”, т.е. свекрва ми ги удрила и им викала, затоа што тие играле гласно во нивната соба и така им пречеле да комуницира со својот љубовник.
Отидов во градинката. Му заблагодарив на воспитувачот и ги земав децата. Кога се вратив дома, му се јавив на специјалистите да ги сменат бравите на вратата и додека ги менуваа, ги собрав работите на сопругот и ги ставив пред вратата. Не се изненадив што сопругот не се врати дома тој ден.
Побарав ден за одмор додека децата беа во градинка и поднесов барање за развод. Сопругот ми се молеше да се вратам неколку пати, но јас едноставно ги игнорирах неговите молби. По некое време разбрав дека тој има љубовница и сите тие молби всушност биле само претстава за да ја исчисти совеста.
Сега живеам сама, имам прекрасни и послушни деца, а неодамна запознав еден прекрасен маж кој ќе не сака и ќе не цени мене и моите деца. И дури сум благодарна на бившата свекрва за тоа што буквално, со своите раце, нè турна кон развод. Ако не беше оваа ситуација, кој знае колку долго ќе страдав во такви брачни односи.
