Во декември минатата година, мојот сопруг и јас седевме во кујната и пиевме чај. Тогаш нашата најстара ќерка Лиза, која излегла надвор да го прошета кучето, влетала во собата.
Лицето на Лиза беше бледо и таа веднаш започна да вика: – “Мамо, тато, под оградата има бебе во кутија!” Моите сопруг и јас брзо се погледнавме и избрзавме надвор, бидејќи беше многу ладно.
Пронајдовме бебе во кутија под оградата. Веднаш го внесовме во куќата, го соблековме, го облековме во топли облеки и го стопливме, а мојот сопруг успеа да се јави во полиција.
Полициските службеници пристигнаа, го запишаа достапниот податок и ветуваа дека ќе го побараат. За време на целото ова време, детето живееше со нас и, да, се покажа дека е девојче.
Нашиот регион е селски, нема посебно сместување за деца во вакви случаи, па детето остана со нас. Во неколку дена успеавме да се приврземе за неа.
Неколку дена подоцна, полицијата ја пронајде и жалната мајка, која беше шестнаесетгодишна студентка, забременила од својот студентски колега. Самото девојче живее во многу сиромашно семејство, кое не е во можност да издржува дете.
Потоа, мојот сопруг и јас решивме да ја посвојуваме девојчето. Веќе пет години сме среќни родители на ова мало чудо и нема ден во кој не жалиме за нашето решение.
